انسانی که "درونش" خالی باشد از خداوند خواسته یا ناخواسته متوجه "بیرون" خواهد شد وقتی متوجه بیرون شد، محو در "تکثر" خواهد شد وقتی محو تکثر شد، مست "شهوات" خواهد شد وقتی مست شهوات شد، از "راه" گم خواهد شد وقتی از راه گم شد؛ تشخیص "حق و باطل" برایش دشوار خواهد شد
الهی! خالی از نورم مکن، دورم نکن...
.....................
دست بر نقصم زد و سالم شدم بر در میخانه اش خادم شدم گفت ساقی: خالص یک رنگ نه ای! زین سخن لرزیدم و نادم شدم...
...........
قدم بر دیدگان حقیر بذارید در بخش حلقه معرفت مجازی! .........
هنوز هم نمیتوانم چیز خاصی بگویم. بعضی وقتها سکوت بهترین نوع همراهی و همدلی است پاسخی که برای کامنتم گذاشتید مرا مجاب کرد که شما کاملن احساسم را درک کرده بودید. یا علی مدد